"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Recht op het doel af

Het uiteindelijke doel van een schaakpartij is het matzetten van de koning van de tegenpartij. Waarom dan niet meteen al je stukken op die koning afsturen? Een simpele redenatie die op het eerste gezicht zelfs al te simpel lijkt, maar er valt zeker wat voor die gedachtegang te zeggen. Op de clubavond van Eeuwig Schaak lijkt het idee ook aan aanhangers te winnen. Steeds meer zien we partijen, die zich voornamelijk op de koningsvleugel afspelen en waar de koning al snel het doelwit is. Het resultaat is een keur van leuke partijen, waarin van alles gebeurt. Afgelopen donderdag was het helemaal raak: bijna alle partijen werden geheel op de koningsvleugel uitgevochten. Als dat zo doorgaat kunnen we net zo goed met halve schaakborden spelen: de a- t/m de d-lijn liggen er binnen de kortste keren bij als braakland.

Niet altijd leidt een koningsaanval tot winst. Cor Lazeroms leek tegen Wim Wijnings goede papieren te hebben, toen hij in een partij, waarin beide koningen weinig bescherming van pionnen meer hadden, als eerste zijn stukken op de koningsvleugel aan kon laten vallen. Wim wist op tijd zijn verdediging te organiseren en hield remise. Ook tussen Cees Buurman en Corné van Geel eindigde een felle strijd op de koningsvleugel onbeslist. Hier was sprake van een zeer gecompliceerde partij, waarbij nooit helemaal duidelijk was wie beter stond.

Jan Konings had meer succes met een aanval op de koning van Wim Soeters. Een paard en een dame waren genoeg om de koning klein te krijgen. Ook Kees van Hogeloon concentreerde tegen Wouter Jans zijn stukken op de koningsvleugel. Nadat hij een paard door insluiting kon winnen, sloeg de aanval snel door en won hij de partij. Het is makkelijk aanvallen met een stuk meer. En ook Ad Bruijns viel tegen Ton van Dorst driftig aan op de koningsvleugel. Een dame en toren op de open h-lijn beslisten de zaak in Ad's voordeel. Voor zowel Kees van Hogeloon als Ad Bruijns is het normaal toch niet echt de gewoonte om heel agressief te spelen. Wel voor Toon de Rooij. Ook hij leverde een tegen John van de Broek een gevecht op de koningsvleugel op het scherpst van de snee, dat pas in de late uurtjes definitief door Toon werd gewonnen.

In slechts twee partijen speelde het thema van de aanval op de koningsvleugel een minder dominante rol. Jan Rijkse won tegen John van Dijk een stuk en won daardoor de partij. Ted van Eck verzamelde tegen Ab Witkamp al snel vele voordeeltjes en stond al duidelijk op winst, toen Ab, zoekend naar oplossingen, door de vlag ging.

Uitslagen 6e ronde:

Ted van Eck - John van de Broek 1 - 0
Corné van Geel - Ton van Dorst 1 - 0
Jan Rijkse - Toon de Rooij 1 - 0
Wim Soeters - Joop van den Bosch ½ - ½
Arie van den Ende - Ed Boeren 1 - 0
Jan Konings - Wim Wijnings ½ - ½

Uitslagen 7e ronde:

Ab Witkamp - Ted van Eck 0 - 1
Cees Buurman - Corné van Geel ½ - ½
Kees van Hogeloon - Wouter Jans 1 - 0
Cor Lazeroms - Wim Wijnings ½ - ½
John van Dijk - Jan Rijkse 0 - 1
Toon de Rooij - John van de Broek 1 - 0
Ad Bruijns - Ton van Dorst 1 - 0
Kees Heeren - Joop van den Bosch 0 - 1
Jan Konings - Wim Soeters 1 - 0

Stand aan kop na 7 ronden:

1. Ted van Eck 221
2. Corné van Geel 143
3. Marcel Koek 142½
4. Ab Witkamp 134½
5. Kees van Hogeloon 134
6. Ad Bruijns 124
7. Wouter Jans 121
8. Cees Buurman 119
9. Jan Rijkse 114
10. Toon de Rooij 96½

Dit stukje verscheen op woensdag 24 november 1999 in Weekblad De Rucphense Bode.

"Check This Out!" Archief