"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

Bloedstollende remises

Als u het lijstje met uitslagen onderaan bekijkt valt één ding meteen op: heel veel remises. De eerste gedachte bij zo’n rijtje remises is dan: "zeker een saaie eerste ronde met voorzichtig spel en weinig strijdgewoel". Hoe anders is het in werkelijkheid aan toe gegaan. Bijna alle partijen duurden tot heel laat in de avond en waren bijzonder spectaculair. Dat vele van die partijen toch nog in remise eindigden was een klein wonder, al was de uitslag in de meeste gevallen wel een terechte weergave van de krachtsverhoudingen op het bord. Het leek wel of iedereen blij was eindelijk weer eens een serieuze pot te kunnen schaken na bijna 4 maanden daarvan verstoken geweest te zijn.

De enige "normale" remise kwam van Corné van Geel en Jan Rijkse. De stukken werden al snel afgeruild, waarna een remisestelling overbleef. De partij tussen Wouter Jans en Toon de Rooij leek lange tijd af te stevenen op remise. Uiteindelijk wist Wouter toch zijn slag te slaan: hij won de loper en daarmee de partij. John van de Broek won tegen John van Dijk de kwaliteit (een toren voor een loper of paard), wat genoeg bleek voor winst in de partij.

Ab Witkamp kwam tegen Jan Konings beduidend beter uit de opening: zijn stukken waren veel beter ontwikkeld en Jans koning stond akelig gevaarlijk bijna midden op het bord. Jan wist deze problemen echter op te lossen, waarna beiden een gelijkwaardige stelling kregen. Een foutje op het eind van de avond kostte Jan helaas alsnog het volle punt. Kees van Hogeloon leek tegen Ton van Dorst vanuit de opening meteen op winst af te stevenen. Ton stond met zijn rug tegen de muur met een pion minder, maar verdedigde zich voortreffelijk. Hij ontworstelde zich uit de wurggreep, won de pion terug en het resultaat was remise.

Dan de drie vreemdste remises van het jaar. Marcel Koek en Ad Bruijns spelen bijna altijd remise tegen elkaar, maar deden dit keer erg hun best om remise te vermijden. In een knotsgekke stelling leek dan weer de één, dan weer de ander beter te staan. Uiteindelijk werd het... toch weer remise. Wim Wijnings en Wim Soeters stonden beurtelings straal gewonnen. De partij eindigde in een stelling waarin Wim Wijnings een toren had tegen Wim Soeters slechts een pion, maar waarbij de ver opgerukte pion van Wim Soeters en diens koning precies zo stonden opgesteld dat Wim Wijnings de winst niet af kon dwingen. Ook bij Louis van Mechelen en Kees Heeren golfde het spel op en neer. Kees viel rigoreus aan, Louis verdedigde zich goed en kwam beter te staan, maar kon het vervolgens toch niet afmaken, waarna het remise werd.

Cor Lazeroms tenslotte wist tegen Joop van den Bosch in de openingsfase twee pionnen mee te graaien, wat hem aan het eind de winst opleverde. Joop mag dan in de interne competitie niet zo succesvol zijn, toch heeft hij inmiddels ook een prijsje meegepakt. Hij won de Alternatieve Competitie, een competitie van partijen van 40 min. p.p.p.p., die gespeeld wordt op avonden waarop er geen interne competitie is. Joop van den Bosch scoorde in deze competitie de meeste punten en ging zodoende met de beker naar huis.

Uitslagen 1e ronde:

Wouter Jans - Toon de Rooij 1 - 0
Corné van Geel - Jan Rijkse ½ - ½
Kees van Hogeloon - Ton van Dorst ½ - ½
John van de Broek - John van Dijk 1 - 0
Marcel Koek - Ad Bruijns ½ - ½
Joop van den Bosch - Cor Lazeroms 0 - 1
Wim Wijnings - Wim Soeters ½ - ½
Louis van Mechelen - Kees Heeren ½ - ½
Ab Witkamp - Jan Konings 1 - 0

Dit stukje verscheen op woensdag 22 september 1999 in Weekblad De Rucphense Bode.

"Check This Out!" Archief