"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

SV Eeuwig Schaak

Berrie Hollebeek wint de "stoelendans"

De B-manche van de interne competitie van Eeuwig Schaak van dit seizoen was één van de spannendste die we de afgelopen jaren hebben meegemaakt. Bijna iedere ronde ging een ander aan kop en de verschillen bleven heel klein. Maar zoals men in de wielersport zegt: aan de meet worden de prijzen verdeeld. De winnaar was Berrie Hollebeek, die in de laatste ronde Toon de Rooij, waarmee hij voor de laatste ronde samen aan kop ging, overtuigend wist te verslaan. Door het voortdurend wisselen van koploper had de strijd wel iets weg van een stoelendans. Berrie won die stoelendans dus. Omdat de verschillen zo klein waren, zakte Toon de Rooij zelfs nog naar de 4e plaats en werd Ger van Aalst via winst op Chris Bakker nog verrassend 2e. In de stand van het clubkampioenschap gaat Ad Bruijns ruimschoots aan de leiding. Hij lijkt gedecideerd op prolongatie van zijn titel af te stevenen. Voor de 2e plaats is het nog wel uitermate spannend.

Eindstand aan kop B-manche:
1. Berrie Hollebeek 104
2. Ger van Aalst 95
3. Ad Bruijns 88
4. Toon de Rooij 75
5. Chris Bakker 68½
6. Arjan van Holsteijn 62½
6. Jan Konings 62½
8. Matti Hurkmans 60
9. Cees Buurman 59
10. Wim Soeters 49

Stand aan kop in clubkampioenschap:
1. Ad Bruijns 199
2. Berrie Hollebeek 159
3. Toon de Rooij 153½
4. Henk Hofman 144½
5. Ger van Aalst 136½
6. Jan Konings 134
7. Cees Buurman 130½
8. John van Helden 123½
9. Kees van Hogeloon 116½
10. Chris Bakker 115

In het districtskampioenschap is vorige week de 5e ronde afgewerkt. Alle deelnemers van Eeuwig Schaak waren in die ronde present. Kees van Hogeloon en Ab Witkamp speelden tegen elkaar en Kees van Hogeloon won die partij. Johan Goorden speelde remise tegen Ivo Kok, Jan Rijkse speelde remise tegen Louis Kuijstermans en John van Helden verloor van Martijn Verbeek. Zowel Ab Witkamp als John van Helden speelden opmerkelijke partijen. Beiden waagden zich aan een offer. Ab Witkamp was uitstekend uit de opening gekomen en hield Kees van Hogeloon tot de 20e zet onder flinke druk, maar wist de verdediging niet te kraken. Dus gooide hij er maar offer van een kwaliteit en een pion tegenaan. Dat offer pakte totaal verkeerd uit en het was juist Kees die daarna een doorslaggevende aanval had.
Het offer van John van Helden zag er logischer uit. John had met wit na 12 zetten de volgende stelling op het bord:

John speelde hier heel optimistisch 13.Pf4xe6. Hij offert een stuk voor 2 pionnen om aanvalskansen bij de koning te krijgen. Maar na 13…,f7xe6 14.Lc4xe6,O-O-O! is er ineens weinig meer van die aanvalskansen over! John knokte zich daarna prima terug in de wedstrijd, won nog een pionnetje terug en na 34 zetten waren de kansen weer geheel gelijk. Een foutje op de 35e zet kostte John evenwel een vol stuk en toen liet zijn tegenstander Martijn Verbeek hem niet meer glippen.

Overigens, voor het geval er bij sommigen misschien onduidelijkheid over mocht bestaan: het is niet verplicht om in een schaakpartij een stuk te offeren. Een offer is prachtig als je er genoeg compensatie voor terugkrijgt. Een offer is prachtig als je er genoeg compensatie voor terugkrijgt. Maar dat moet je dan wel weten of op z'n minst sterk vermoeden. Een offer van een stuk of de kwaliteit waar je weinig of niets voor terugkrijgt is gewoon een zelfmoordactie. Het offer wat John van Helden tegen Martijn Verbeek pleegde valt daar overigens niet onder, al was het wel enigszins dubieus. Wellicht een idee voor een volgende lesavond van Johan Goorden: wanneer offeren en wanneer niet?

Voor meer informatie over Eeuwig Schaak: home.concepts.nl/~mkoek.

Dit stukje verscheen op woensdag 27 februari 2008 in Weekblad De Rucphense Bode.

"Check This Out!" Archief