"Check This Out!" door Kees van Hogeloon

SV Eeuwig Schaak

Avondteam heeft "Frank-de-Boer-syndroom"

Van Frank de Boer was bekend dat, ofschoon het een geweldig goede speler was, hij altijd wel één moment in de wedstrijd had dat hij even de concentratie verloor en daardoor even in de fout ging. Nou is dat bij voetbal geen ramp. Meestal liepen die foutjes van Frank de Boer met een sisser af en speelde hij de rest van de wedstrijd wel formidabel, zodat niemand hem dat ene foutje kwalijk nam.
De spelers van het Avondcompetitieteam van Eeuwig Schaak heeft dit seizoen ook last van dat syndroom van Frank de Boer. Alleen hebben zij de pech dat zij niet voetballen, maar schaken. En in een schaakpartij is één foutje wel fataal. Het hele seizoen loopt het in de Avondcompetitie al niet lekker en ook in de uitwedstrijd tegen Schaakhoeve uit Hoeven werd Eeuwig Schaak weer geplaagd door enkele "Frank-de-Boertjes".
Kees van Hogeloon had na 13 zetten al een eindspel-achtige stelling op het bord. Niet veel later ging hij in de fout: hij liet zich flessen door een paardvork en verloor op slag een stuk. Kees stond meteen straal verloren, maar tot zijn stomme verbazing bood zijn tegenstander hem 3 zetten later remise aan, wat hij dan ook meteen aannam. De tegenstander bleek in de veronderstelling tegen een verschrikkelijk sterke speler te spelen en was er vast van overtuigd dat hij ongeacht de stelling op het bord toch niet kon winnen. Hoe Kees aan deze reputatie komt is voor hem zelf ook een raadsel.
Het kadootje hielp Eeuwig Schaak niet. Jaap van Dooren graaide in een scherpe partij een pionnetje mee, dat hij beter had kunnen laten staan. De dame van de tegenstander viel genadeloos de stelling binnen, waarna Jaap al snel een stuk verloor en niet veel later moest opgeven. Berrie Hollebeek had zijn zwakke moment op het moment dat zijn tegenstander dat ook had. Berrie kon een stuk winnen, maar miste de mogelijkheid. In het eindspel had Berrie een pion minder en dat kostte hem de partij.

Ed Boeren is in het Avondcompetitieteam de positieve uitzondering en blijft nog altijd sterke partijen afleveren. Hij durfde op het eerste bord tegen de sterkste schaker van De Schaakhoeve (Mike Beck) te openen met een zeer ongebruikelijke opening: 1.b4. Officieel heet dit de Poolse of Sokolsky opening, maar in de wandelgangen wordt dit ook wel de Orang Oetan opening genoemd. Na 19 zetten stond de volgende stelling op het bord:

In deze stelling speelde Ed 20.Dd1-a1 met de bedoeling om met 21.Tb1 de zwarte dame te vangen. Zwart speelde echter 20...,Pb8-d7 en na 21.Tf1-b1,Tf8-a8 werd tot remise besloten, omdat de zware stukken geforceerd van het bord gaan en vervolgens een totale remisestelling overblijft. Een zeer verdienstelijke remise van Ed Boeren, al had hij later wel spijt dat hij in de diagramstelling niet 20.Dd3 had gespeeld. Zwart had dan noodgedwongen 20...,Db7 moeten spelen, vanwege de dreiging Tb1, waarna Ed had kunnen voortzetten met Ta1 met de dreiging Ta7. Als Ed het zo gespeeld had, had er wellicht een vol punt in gezeten, maar zoals we in Brabant zeggen: "As is verbrande turf". En thuis tijdens het naspelen vind je altijd mooiere zetten als in de partij zelf.

In de 3e ronde van het Persoonlijk Districtskampioenschap nam Jaap van Dooren een vrije ronde op. De 2 andere deelnemers van Eeuwig Schaak, Johan Goorden en Jan Rijkse, moesten het in die derde ronde tegen elkaar opnemen. Johan won die partij en door die overwinning staat Johan Goorden nu een half puntje achter op koplopers Arco Schumacher en André van der Laar. De partijen van het Persoonlijk Districtskampioenschap zijn na te zien op www.schaakgenootschap.nl. 

Meer over Eeuwig Schaak vindt u op home.concepts.nl/~mkoek.

Dit stukje verscheen op woensdag 19 januari 2005 in Weekblad De Rucphense Bode.

"Check This Out!" Archief